Zweeds meubilair

ZWEEDS MEUBILAIR
Geschreven door Kees van het Duin

Ingvar Kamprad had een meubelwinkel. Ergens in Stockholm. De zaken gingen goed, dus hij kon uitbreiden. Hij wist dat een bank, tafel of lamp niet zomaar werden aangeschaft. Hij liet die zooi in goedkope landen maken en bood het verbazingwekkend laaggeprijsd aan.
De innerlijke mens moest ook worden bediend in die, toen nog, kleine meubelzaken van hem. Het restaurant verscheen achter in de meubelzaak. Iedere potentiele klant moest zich eerst een weg banen langs stoel Bjorn, bank Oslo, tafel Skagen en messenset Trondheim, voordat het tweede kopje koffie gratis was. De Kravat laks en de Zweedse gehaktballetjes waren goed binnen te houden. Goedkoop ook. En als je dan weer wegliep uit dat restaurant, dan moest je weer die hele santenkraam door in dat commerciële doolhof van hem.
Het ging Ingvar voor de wind. Zaak na zaak werd geopend. Land na land. Hij verfde z’n winkels blauw en geel. Dan kon je tenminste zien dat alles van Zweeds origine was.
Daar was echter bar weinig van waar. De BBC maakte een documentaire over kinderarbeid in India. Voor de productie van pitrietstoelen was het nodig dat kleinere handen ze in elkaar zetten. En die kinderen werkten er 12 tot 14 uur per dag. Dat werd breed uitgemeten en Ikea moest ze onder druk ontslaan.
Een jaar later keerde de BBC-ploeg terug naar dat plaatsje in India. Ze zochten opnieuw die meisjes op die ze een jaar eerder interviewden. Die bleken nu in de prostitutie te werken.