Aflevering 13: Kwetsbare kasplantjes

KWETSBARE KASPLANTJES
Geschreven door Bert Plomp

Niet iedereen zal mij deze column in dank afnemen. Daar is de tekst waarschijnlijk te direct en te cynisch voor.
Echter, een column moet botsen met de heersende opinie. Met de mening van het volk.
Met praatjes voor de vaak schiet namelijk geen hond wat op.
In Nederland hebben we er medisch decennialang werk van gemaakt om mensen zo lang mogelijk overeind te houden. Kosten noch moeite werden gespaard om de dood verder en verder uit te stellen.
Natuurlijk is het mooi als je gezond en wel heel oud wordt. Zeker wanneer dat gepaard gaat met weinig ongemak en gering medicijngebruik.
Helaas is dat vaak niet het geval. Een groot aantal ouderen verdwijnt voor noodzakelijke intensieve zorg in verpleeghuizen en de kosten voor geneesmiddelen rijzen de pan uit.
In die verpleeginrichtingen zitten vele bejaarden letterlijk en figuurlijk hun tijd uit te zingen. De dag door te brengen met het zingen van kinderliedjes en het spelen van bingo-spelletjes.
Zolang die senioren daar plezier aan beleven, is dat dik in orde.
Wat niet in orde is, is dat de dikke rekening van zulk simpel vertier aan de samenleving wordt gepresenteerd.

Het is toch van de waanzinnige dat een dagje verpleeghuis meer kost dan een dagje vijfsterrenhotel.
In zo’n tehuis struikel je namelijk niet over dure artsen die daar worden ingezet. Artsen, die bijna een op een met bejaarden bezig zijn.
Meestal is er slechts een arts per inrichting actief.

In zo’n zorgzame omgeving komt het nogal eens voor dat je een of meerdere dagen per week in je pyjama moet blijven rondhuppelen.
Ook met het lekker badderen en douchen is het vaak karig gesteld.
Bezoek van familie is normaal gesproken wel goed geregeld. Jammer genoeg laat de familie zich niet altijd zien. Laat staan op een ludieke manier, zoals met een hoogwerker.
Het komt maar al te vaak voor dat een verpleeghuisbewoner lange tijd tevergeefs naar bezoek zit uit te kijken.

Veel geld in de gezondheidszorg gaat verloren aan peperduur management en ongelooflijk dure medicijnen.
Wanneer het zo is dat werkend Nederland voor een ziek jong mens een kapitaal moet uitgeven, dan heb ik daar geen moeite mee.
Wanneer er honderdduizenden euro’s gemoeid zijn met het leven rekken van een hoogbejaarde, dan heb ik daar wel moeite mee.
Je kunt van de samenleving toch niet verlangen dat zij zulke kosten voor haar rekening blijft nemen. Kosten, al dan niet mede veroorzaakt door het corona-virus. Dat zij kapitalen moet ophoesten om het leven van een hoogbejaarde met een jaar of minder te verlengen.
Persoonlijk zou ik dat de gemeenschap niet willen aandoen. Ik wil dat mijn lichaam op eigen kracht een crisis te boven komt. Een kleine ingreep of een bescheiden bedrag aan medicijnen daar gelaten. Grote ingrepen of gigantische uitgaven ten laste van anderen, daar pas ik voor.

Ik heb veel begrip voor Rutte en zijn kabinet als het om de aanpak van de crisis gaat.
Het is niet niks om voortdurend te moeten kiezen tussen dood en economie.
In de huidige situatie vind ik wel dat het allemaal volledig is doorgeschoten.
De halve wereld ligt plat. We zijn verzeild geraakt in een diepe recessie en een enorme werkeloosheid dient zich aan.
Hoeveel armoede en doden gaat dat wel niet veroorzaken?

Als ik de deskundigen moet geloven, en waarom niet, zou 80% van de mensen die door corona worden getroffen, weinig tot geen last ondervinden van het virus.
Met de resterende 20% is het anders gesteld. Met hen varieert het tussen thuis uitzieken en opname op een intensive-careafdeling van een ziekenhuis.
Veel van de huidige IC-patiënten zijn 70+. Bijna allen kampten bij opname al met een ander ernstig gezondheidsprobleem. Het virus doet hen nu de das om.
Zij waren reeds kwetsbare kasplantjes. Kasplantjes die nu bezwijken. Was het niet door corona, dan was het wel door een andere bijkomende oorzaak. Bijvoorbeeld een ijskoude winter of een bloedhete zomer.
Hoewel, zo’n ouderwets lekker koude winter, de kans daarop lijkt volgens klimatologen inmiddels wel verkeken.
Hoe het ook zij, ik denk dat de samenleving in haar geheel beter af zou zijn als we het corona-virus gewoon accepteren. Accepteren als een natuurlijke correctie op onze onnatuurlijke manier van leven.
Eenvoudig laten uitwoeden, ter voorkoming van nog grotere economische ellende.

EINDE

Voor meer gratis verhalen en columns, meld je aan op mijn FB-pagina:

https://www.facebook.com/groups/377554749281077