Waalre 79/80

WAALRE 79/80
Geschreven door Pauke Vee

Ik zal jullie ’n verhaaltje vertellen.

Het speelt zich af in het prachtige Waalre en het was destijds niet strafbaar en het gaat over leegstand en idealistisch kraken om die schandalige leegstand tegen te gaan vooral, en onroerendgoedhandelaren, de multinational dus en de corruptie van boven af, die wij naar wij meenden destijds, aan de kaak wilden stellen. Maar de insteek was altijd dat de groep in dienst stond van de vele woningzoekenden destijds.
Daar kwamen wij dus op een dag in 79 of 80, met ’n grote georganiseerde krakersgroep dat hele grote pand in Waalre, een twee onder één kap woning die tot één was gemaakt kraken.
Mijnheer H. de eigenaar was er als de kippen bij maar wonderwel nam hij het goed op dat wij al in zijn ‘pandje’ zaten met een bed en een tafel en een stoel.
Én een ander slot in de voordeur wat verhinderde dat hij zijn eigen woning nog in kon.
Beddenspiralen waren voor de ramen gemonteerd en de rest hadden we gebarricadeerd.
Want zo ging dat in die tijd, dat ging heel snel, zo deed ik de sloten, anderen lasten hele constructies in elkaar zodat de eigenaar niet toch plots binnen zou staan.
Als je iets doet doe je het goed was de filosofie en ik schat dat we al gauw met ’n man (en vrouw) of 15, misschien wel 20 waren dus vele handen maakten licht werk.
Mijnheer H. stelde ons echter geheel op ons gemak, meteen toen hij gearriveerd was al, waarschijnlijk was dit wat hij wel verwacht had.
Zo denk ik achteraf.
Onze verbazing was groot toen wij de persoonlijke toestemming van mijnheer H. kregen dat wij daar de eerstvolgende maand in ieder geval mochten blijven zitten.
Dat kwam hij ons heel netjes vertellen aan zijn eigen voordeur.
Bovendien kregen we ’n kratje bier aangeboden van mijnheer H, ’n heel aardige man zou je denken.
Hij zei nog tegen ons, en dit is een authentiek en waar gebeurd verhaal, “als je het laat afbranden dan laat het alstemblief goed afbranden” want het was een joviale man en hij zei het goedlachs met Brabantse tongval.
“Jaja, maakt u zich maar geen zorgen mijnheer H” grapten wij terug „en bedankt voor het kratje bier”.
Daar waren wij niet van, van het in brand steken en van de molest, wij kraakten behoorlijk idealistisch en onze naïviteit kwam ons bijna duur te staan.
Want wat wilde het geval; de volgende ochtend heel vroeg, om ’n uur of negen (dat was vroeg voor krakers destijds) stond mijnheer H. opeens binnen mét ’n knokploeg van ’n mannetje of 15 én zelfs 2 honden erbij, die zich gedroegen als getrainde politiehonden.
Ook de manier waarop de gemaskerde mannen de honden aan de leiband hadden wees daar op.
Dat was dus het koude douche moment van onoplettendheid en goedgelovigheid.
H had zich feitelijk illegaal toegang verschaft tot zijn eigen woning, hoe… ?
Dat is nu niet belangrijk meer net zoals mijnheer H dat niet meer is, ik ga er van uit dat de man niet meer leeft, we hebben het hier over 1979 of 1980 en hij was toen al 40 of 45, maakt ook al niet uit.
We kregen de keuze, of vertrekken of gebeten en geslagen worden, het was echt wel ’n ferme knokploeg ook maar uiterst gedisciplineerd en correct.
De keus was niet echt moeilijk.
Ik ben nog naar ‘n telefooncel gerend, (je kunt het je nu niet meer voorstellen), en heb de politie gebeld.
Die zeiden dat ze het erg druk hadden maar dat ze zeker zouden komen.
Nou, mooi niet dus die lieten totaal verstek gaan die ochtend.
Dus bleef ons niets anders over dan te vertrekken uit dat pand en nu wil ik geen voorbarige conclusies trekken maar dat pand is zowat ’n maand later tot de grond toe afgebrand.
Een felle uitslaande brand was het die de voorpagina haalde, maar het blijft branden daar zou je denken en ik kon niet slapen voordat ik dit aan het ‘papier’ had toevertrouwd.
En daarmee aan jullie, maar één ding, als je dergelijke panden bezit en met zulke knokploegen kunt werken… wel, dan ben je ’n grote speler in dat plaatselijke milieu.
Ik ga me er niet verder in verdiepen ook, ik heb slechts zo goed mogelijk verslag proberen te doen van wat er zich destijds in 1979 in dat pand aan de Aalsterweg in Waalre en het viel op door de ronde hoeken.
Een prachtig monumentaal pand ook.
Mijn idee ?
Inmiddels door het leven gerijpt en gelooid en geleerd, is dat als je met zulke mensen en knokploegen te maken hebt gehad dat je de ene wel van de andere kan onderscheiden.
En mijn instincten leggen linken alle kanten op maar ik kan er niets mee, behalve gewag maken van het gebeurde door het op te schrijven.
Het was inderdaad wel zo dat bepaalde krakers wél tot dat soort daden in staat was, zoals ook in de kranten gesuggereerd werd destijds maar voor zover ik weet klopt dat verhaal niet.
Maar ik vermoed dat de verzekering er achter zat die wellicht vrij vlot uitbetaalde maar dat is speculeren.
Van mijnheer H. of van die knokploeg of van de politie hebben wij in ieder geval nooit meer iets gehoord.
Wij is allang voorbij en vervlogen tijd, het is nu alleen me myself and I maar niet zo dat de rest kan stikken.
Ik ben begaan, als ik zou stemmen zou me dat dan ’n sociaal democraat maken ?
Ik houd niet van communes, toen was ik ook op mijn rust gesteld dus een communist ben ik niet, destijds was ik een kraker maar dat wisselde nogal tot wat ik nu ben en dat is niet veel.
Probeer me niet in een hokje te plaatsen dat doe ik zelf wel zo nodig.
Mijn pagina Kris Kras verhalen gaat over traumaverwerking en ik neem dit streekgebonden voorval van die tijdsgeest met me mee naar mijn pagina omdat het ook met traumaverwerking te maken heeft.
Openbaar… omdat ik vind dat ’n verhaal van dergelijk kaliber openbaar hoort te staan.
Het is exacte geschiedenis en meer dan dit kan ik er niet van maken.
Denk wat je wil.
Het is echt zo gebeurd allemaal, misschien maak ik me er belachelijk mee maar dan nog “who cares” !!
Er valt geen conclusie te trekken, of misschien wel door anderen maar door mij niet, maar je moet toegeven dat het ‘kwite a story’ is.
Daarom !!!

EINDE

Voor meer gratis verhalen en columns, meld je aan op mijn FB-pagina:

https://www.facebook.com/groups/377554749281077/