Von Ambtsberg

VON AMBTSBERG
Geschreven door Kees van het Duin

Juliana wist het ook niet meer na een tijdje. Ze was getrouwd met een foute Duitser die alle media haalde met allerhande onzin. Haar dochters zouden beter moeten weten, bedacht ze. Want die Bernard was, wat we noemen, een Schuinsmarcheerder.
Haar eerstgeboren dochter wist het niet. Het hele zootje was nog niet lang geleden die verschrikkelijke oorlog uitgelopen. Duitsers waren niet van het populaire soort.
Maar ja, je moet wat. En je moet de monarchie redden. Zei haar moeder dagelijks.
Claus was best goed op school. Naar beneden en naar boven van die berg daar. Een diplomatenfamilie. Geen keizerlijk gedoe. Vrij normaal. Geen SS-onzin of Hitlerjugend of achtergrond.
Toen Beatrix zich met hem verloofde was het hele land in rep en roer. ‘Weer een Duitser” Dat kan toch niet? Nou, dat kon wel.
Claus verliet z’n (Ambts) berg. En stukje bij beetje werd Claus geliefd.. Ja, het duurde even. Hij bleef z’n Duitse accent hebben. Claus vervoegde zich in allerlei organisaties waar hij wat in de melk te brokkelen kon hebben. In de schaduw staan van zijn koningin viel hem zwaar. Maar Nederlands werd hij wel.
Op een dag maakte hij een statement. En dat geldt tot op de dag van vandaag.
Hij deed z’n stropdas af. Hij zei “we zijn klaar met formaliteit want dat leidt tot niets” En als je vandaag met Duitsers te doen hebt, citeer hem dan maar.
Claus keerde nooit meer terug naar Duitsland. In de kelder van de kerk in Delft heeft hij nu z’n plek, naast Willem van Oranje overigens. Nee. Claus was echt Prins Claus. De laatste Duitse Prins. Of was hij toch een Nederlandse Prins. Denk van wel.

EINDE

Voor meer gratis verhalen, gedichten en columns, meld je aan op mijn FB-pagina:

https://www.facebook.com/groups/377554749281077/