OME TINUS
Geschreven door Wim Verbrugge
Kiek pa, links zit een pedaal en rechts twee. Da’s rem en gas. Ome Tinus was een boertje in de Achterhoek. Zijn leven lang had hij met zijn trouwe paard gewerkt. Dagelijks kwam hij voorbij, stoer rechtop op de platte wagen. Ome Tinus kon lezen en schrijven met zijn enorme zwarte paard, boodschappen in het dorp Zelhem, ploegen, eggen, hooien, alles. De moderne tijd ging aan Ome Tinus ongemerkt voorbij. Junior, jonggetrouwd en zoals het hoorde met vrouw en kind inwoont bij Ome Tinus. ‘Ruumte zat’. De boerderij lag een stukje van het landweggetje af verscholen achter bomen en heesters. De Heisterboomsdijk, zoals het wegje nog altijd heet, ontleende er de naam aan. Aan de stilstand van de tijd kwam abrupt een einde toen junior het erf opsierde met een heuse Volkswagen op leeftijd. Ome Tinus bezag het met de nodige argwaan. Een tractor zou nog wel gekund hebben, maar een auto… Enige afgunst groeide toen zoonlief en aanhang regelmatig ronkend het erf verliet en bij terugkomst vertelde dat ze verder waren geweest dan Ome Tinus met zijn peerd en kar ooit was geweest. Op een goede dag kon hij zijn nieuwsgierigheid niet bedwingen en zei, ‘nou mo ie mien toch es verteln hoe da ding werkt’. En dat deed Appie, zo heet de zoon heel graag. Ome Tinus werd behoedzaam op de bestuurdersstoel gezet, legde de handen op het stuur en zei, ‘en nou, wil ik ook es rie’en‘. Appie gaf een gedegen uitleg. ‘Kiek Pa, links zit een pedaal en rechts twee. Da’s rem en gas’. Ome Tinus trapte met zijn klompen naar hartenlust op het linker-, rechter-, en gaspedaal.
De Volkswagen stond bezijden het kippenhok een goede 70 meter van het weggetje. Aan het landelijke straatje werd een diepe greppel door hoog opgegroeid gras en onkruid aan het zicht onttrokken. ‘ik wil een stukkie rie-en Appie, zet mien da ding es an’. Even later ronkte de motor. ‘Nou mo-ie den hendel veuruit douwn Pa en d’n poot op ’t links pedaal houen’.
Ome Tinus gehoorzaamde braaf. ‘En dan geef ie met d’n rechtse poot een beetjen gas en geliek d’n linker poot iets optiln’. Met gierende motor stoof opeens Ome Tinus met de Volkswagen vooruit, raasde langs het kippenhok en stoof in rechte lijn op het weggetje af en onder de luide uitroepen van hu, hu, verdween Ome Tinus met de Volkswagen in de greppel aan de overkant. Lijkbleek kroop Ome Tinus uit de struiken. Hij heeft het tot zijn einde bij zijn ‘peerd’ gehouden.
EINDE
Voor meer gratis verhalen, gedichten en columns, meld je aan op mijn FB-pagina: