Middenschip Domkerk

MIDDENSCHIP DOMKERK
Geschreven door Bert Plomp

Een vriend van mij kwam onlangs met een heel goed idee. Het idee om een campagne te starten met het doel de Domkerk in oude glorie te herstellen. Het zal de lezer niet verwonderen dat ik dat idee een warm hart toedraag. Trouwens wie niet met Utrechtse roots?
Zou het niet fantastisch zijn om het Domplein te betreden in een situatie dat het “middenschip” er weer staat. Om de toren en kerk te betreden zoals die combinatie er voor de zomerstorm van 1674 uitzag. Oftewel om het meest imposante kerkgebouw van Nederland in ere herstellen. Wie zou daar niet aan willen bijdragen?
Aan de Domtoren bewaar ik zeer goede herinneringen. Om te beginnen de herinnering aan een nachtelijke tocht naar boven. Na een wild Afrikaans feest in Tivoli, met teveel drank op, stond ik op een gegeven moment in de wijzerplaat van de klok op zo’n 80 meter hoogte. Daar stond ik in het donker naar beneden te turen naar het plein. Onvoorstelbaar dat ik toen weer heelhuids en dus niet via de kortste weg de begane grond heb weten te bereiken.
Ook de verjaardag van mijn dochter Florence was een mooie ervaring. Het idee was haar gasten eerst de Dom naar boven te laten beklimmen en daarna het “Museum speelklok tot pierement” te bezoeken, zodat iedereen naar een gezonde slaap zou verlangen aan het einde van de verjaardag.
Mijn derde mooie ervaring met de Domtoren was een diner dat ik daar ooit op de eerste omloop heb georganiseerd voor collega-pensioenfondsdirecteuren. Een diner in een middeleeuwse sfeer met minstrelen en wat dies meer zij.
De Domkerk weer in de status van voor de grote storm brengen is een gigantisch project, maar niet onmogelijk.
Utrecht is een prachtige stad. Met zo’n waanzinnig imposant gebouw in het centrum, zal het toerisme enorm toenemen. Dientengevolge zullen de inkomsten toenemen voor de gemeente, de detailhandel, het vervoer, de musea, de hotels, het parkeren en ga zo maar door. Utrecht als vestigingsplaats wordt aantrekkelijker.
Amsterdam klaagt over het vele toerisme. Het Amsterdamse beleid is er bijna op gericht de toerist de stad uit te pesten. Laat Utrecht die stad wat ontlasten en vooral de “goede” toeristen naar Utrecht lokken. In 30 minuten ben je tenslotte vanaf de nationale luchthaven Schiphol in Utrecht.
Ook Utrecht heeft een prachtige historische binnenstad en unieke grachten met werven en pleinen met talloze gezellige terrasjes, kroegen en restaurantjes. De centraal gelegen stad heeft ook mooie musea en een reeks monumentale kerken.
Het Anne Frank huis in Amsterdam trekt veel publiek. Ofschoon de Maliebaan een donker oorlogsverleden kent, kun je aldaar ook terecht indien je belang stelt in WO-II zaken.
Het hypermoderne mondaine winkelcentrum, het splinternieuwe centraal station, het imposante muziektheater, het Beatrixtheater en al die kleine uitgaansgelegenheden en winkeltjes in pittoreske straatjes in de oude binnenstad. Dat alles doet bepaald niet onder voor een stad als Amsterdam.
Voorts het rijke heden en verleden van de rijksuniversiteit Utrecht. Daar moet toch veel meer uit te halen zijn. Ik denk aan de prachtige historische universiteitsgebouwen en aan de Hortus Botanicus.
Hoe moet de herbouw van dat middenschip van de Domkerk gefinancierd worden?
De toename van het toerisme zal veel geld in de Gemeentekas brengen. De middenstand zal daarvan flink profiteren en voorts voor meer werkgelegenheid zorgen.
Met grote lokale instellingen als de Rabobank, de verzekeraars, de musea, de jaarbeurs, de Nederlandse Spoorwegen, de Rijksuniversiteit Utrecht, daarmee moet je toch zaken kunnen doen.
De Domtoren is eigendom van de gemeente Utrecht. Aangenomen dat het plein eveneens in het bezit van de stad is, hoeft er, als er gebouwd gaat worden, geen dure grond aangekocht te worden. De bouw van het middenschip is dus een kwestie van arbeid en stenen. Er zal nog wel ergens in de Utrechtse archieven een bouwtekening van het geheel terug te vinden zijn.
Wat zou het dan gaan kosten?
Voor een paar honderd miljoen Euro moet je toch een heel eind kunnen komen als het alleen op metselen en stenen aankomt.
Heel veel geld zou gevonden kunnen worden in het verkopen van grafrechten onder het dak van het te bouwen middenschip.
Welke Utrechter met veel geld in de buidel zou binnen dat gebouw niet begraven willen worden? Daar liggend, direct onder het wakend oog van O.L.H.
Als je per individu een ton neerlegt voor zo’n unieke laatste rustplaats en je krijgt er bovendien een vloerplaat met een eervolle vermelding bij, dan is, tezamen met de andere inkomsten, die paar honderd miljoen geen onmogelijke opgave.
In het middenschip moet het mogelijk zijn om 1000 individuen aan de heilige aarde toe te vertrouwen. Een stapelgraf voor bijvoorbeeld een hele familie inbegrepen.
Mij lijkt het wel wat zo’n stapelgraf te reserveren. Daar verbind ik wel enkele voorwaarden aan: de verkoop van mijn boek moet wat meer opbrengen dan thans het geval is en ik wil in geen geval in de buurt komen te liggen van Claudia de Breij. “Zij mag echt niet bij mij”. Als ze mij al zou kennen, zal het omgekeerde ook wel het geval zijn, vrees ik.

EINDE

Voor meer gratis verhalen en columns, meld je aan op mijn FB-pagina:
https://www.facebook.com/groups/377554749281077/