Het wassende water

HET WASSENDE WATER
Geschreven door Bert Plomp

Al weken zie ik de thermometer op ons terrasje in Ierland aan Dingle-Bay een waarde van 30 tot 40 graden Celsius aangeven. Verrukkelijk weer, kwam spontaan in mij op. Maar niet voor onze “klimaatfobielijders”.

In de negentiger jaren van de vorige eeuw hadden we hier in Ierland regelmatig mooie zomers zoals nu ook het geval is. Daar kwam helaas nadien de klad in. De afgelopen tien jaren was het in de periode juli-augustus bepaald geen BBQ-weer op ons eiland, het was meer “gezellig binnen gourmetten-weer” omdat regen en wind in de zomer het huis geselden. Vaak was het in die tijd ook zo dat het in landen als Spanje en Portugal extreem heet was en hier uitgesproken “Kilo Utrecht Tango-weer”. Sinds we dit jaar te kampen hadden met “The beast from the east”, met hevige sneeuwval tot half maart, is de wind eigenlijk voortdurend uit noordoostelijk hoek blijven waaien en hebben we hier al bijna 2 maanden onafgebroken zomers weer, terwijl grote delen van Spanje te kampen hadden met “Iers weer”. Met andere woorden “The beast” maakte plaats voor “The feast from the east”. Niet alleen het weer vanuit het oosten maakt me happy, ook het geweldig georganiseerde WK in Rusland draagt daartoe bij. Mannen als Putin en Trump zijn niet mijn meest favoriete leiders, op hun bewind valt veel aan te merken zo niet te veroordelen. Maar het zijn niet van die ellendige watjes, die er net zo ellendige ideeën eropna houden maar met veel stroperigheid camoufleren. Ik heb liever te doen met een botte vent als Trump dan met die gladde zakkenvullers van de Clinton-brigade.

Nu zijn we al decennialang opgezadeld met “het probleem” van de opwarming van de aarde. Veel lieden die met dit onderwerp een boterham verdienen trachten ons nerveus te maken met de gedachte dat het wel eens verkeerd kan aflopen met onze planeet, indien we bijvoorbeeld nu niet direct stoppen met de uitstoot van CO2. Hun insteek is dat onze levensstijl de oorzaak is van alle ellende. Nog afgezien van de vraag: “Wat is er nou mis met een dusdanig opgewarmde planeet waarop een mens, althans onaangepast, niet meer kan overleven?”, hebben we in het verre verleden keer op keer klimaatveranderingen over ons heen gehad. We hebben ijstijden, gevolgd door opwarmingen, te verduren gekregen. Het waren klimaatveranderingen in een periode dat de mens überhaupt nog niet bestond of waarin de mens nog niet zoveel consumeerde en/of autoreed. Desalniettemin hebben onze politieke doemdenkers thans voor zeker aangenomen dat de mens de boosdoener is: dankzij de mens hebben we hier in Ierland wellicht ook weer eens een mooie zomer.

De gemiddelde temperatuur op aarde stijgt, de ijskappen smelten is de onheilstijding. Daar moeten we als mensen wat aan gaan doen, is het politieke motto. Wat een kul. Indien de temperatuur op aarde daalde, zouden we dan als boosdoeners wellicht door diezelfde goed betaalde onheilsprofeten “gedwongen worden” meer vlees te eten, meer auto te rijden en meer kolen te stoken. Wij mensen zijn verantwoordelijk voor de gigantische vervuiling op aarde, voor de plastic soup in de wereldzeeën en voor de uitroeiing van dieren. Laten we ons daarop concentreren en wat aan de gigantische overbevolking te doen door bijvoorbeeld niet langer dieren te slachten maar elkaar op te eten. Ziek word ik van zo’n groene weldoener, die zich na een Kamerdebat in een dikke BWM met privéchauffeur thuis laat afzetten. Die zich vervolgens in een soort “Pipo-bolletjes-pak” naast zijn geliefde neervlijt op de canapé en zijn doen en laten van de dag nog eens terugkijkt op een “giga-flatscreen-tv”, terwijl de minister-president in weer en wind nog doende zich op de fiets huiswaarts te spoeden. Als ik terugdenk aan de tijd dat ikzelf, met soms veel te veel alcohol op, na een heel lange dag vergaderen en “moeten meedrinken” me huiswaarts begaf en er geen privéchauffeur op mij wachtte, terwijl ik toch naar huis moest, dan word ik een beetje misselijk van zo’n groene klootzak in zo’n pipopak.

Het lijkt wel te worden uitgesloten dat de stijging van de temperatuur op aarde deels zo niet geheel te maken heeft met het feit dat we ons in een interglaciaal bevinden: het zogeheten Holoceen, de natuurlijke opwarming tussen twee ijstijden. Wellicht zijn er deskundigen, zoals Jeroen Lugtigheid, die ons zekerheid kunnen bieden over het feit dat de huidige opwarming niets met het interglaciale tijdperk maar alles met ons mensen te maken heeft.

De hoeveelheid water op onze planeet, of dat nu in ijs verpakt zit, in ons mensen opgesloten zit, in de wolken is opgeslagen of door onze rivieren, zeeën en oceanen vloeit, wijzigt niet. Waarom maken we er niet meer werk van – in plaats van overal zeer kostbare verhogen van dijken en zeeweringen – het wassende water te verplaatsen. Verplaatsen naar gebieden als woestijnen, waar men zit te springen om water, naar droge gebieden waar we al decennialang vruchteloos mensen levend proberen te houden. Levend proberen te houden op een gloeiende plaat, overeind proberen te houden met het inzamelen van “zilverpapier”? We zijn experts, met Willem-Alexander voorop, in watermanagement.

Vroeger, toen we kampeerden op camping “Het Grote Bos”, waren mijn lieve broertje Charles (may he rest in peace) en ik vaak hele dagen bezig overtollig regenwater te verplaatsen van onze tenten naar de wijdere bosomgeving. Wat was het leuk, terwijl het regende dat het goot, om buiten kanaaltjes te graven en al dat regenwater naar elders te geleiden. Laten we proberen niet alleen die verschrikkelijke vervuiling van de planeet, die afschuwelijke uitroeiing van dieren en die waanzinnige toename van de wereldbevolking tegen te gaan en laten we ons niet nerveus maken door die “groene zakkenvullers” over het feit dat de waterspiegel stijgt. Die lieden laten zich rondrijden c.q. rondvliegen in dure BMW’s c.q. privat yets om hun dure onheilstijding te verkondigen.

Wij zullen het niet meer meemaken, maar een nieuwe ijstijd komt eraan, oftewel de waterspiegel zal wel weer dalen. Tot het zover is, moeten we ons waarschijnlijk terugtrekken landinwaarts of ons aanpassen, ons geleidelijk omvormen tot vissen of terug vormen naar apen, die makkelijk in bomen kunnen klimmen. Dat heet evolutie. We moeten niet zo benauwd zijn over wat er wellicht autonoom op ons afkomt en laat die onheilsprofeten in de stront zakken. Maar laten we er geen zootje van maken.

EINDE

Voor meer gratis verhalen, gedichten en columns, meld je aan op mijn FB-pagina:

https://www.facebook.com/groups/377554749281077