Gehospitaliseerd zijn

GEHOSPITALISEERD ZIJN
Geschreven door Carla Maaswinkel

Weet u wat het betekent als men gehospitaliseerd is?

Ik kwam erachter toen ik langdurig in het ziekenhuis lag. Uiteindelijk als lopend patiënte heb ik stiekem op het toilet mijn dossier gelezen. Van de inhoud kan ik mij niet veel meer herinneren, maar wel de vermelding dat patiënte Maaswinkel al snel was gehospitaliseerd.
Het betekent in feite, dat je gewend bent aan het ziekenhuisritme. Je aanvaardt dat er midden in de nacht een fel licht uit een zaklantaarn vlak bij je ogen wordt gehouden waardoor je je rot schrikt en klaarwakker bent, je accepteert dat er om 6 uur ’s morgens een thermometer in je oor wordt gestoken, waarna je je weer omdraait en tracht verder te slapen. Alle drukte en activiteiten om je heen onderga je gelaten. Je moet wel. Je biologische ritme is verstoord en als je niet oppast, wordt je als maar beroerder en ben je volkomen uitgeput.
Maar wat het hospitaliseren ook inhoudt, als je weer een beetje bij je positieven komt, dan merk je van alles op. Je ziet de pro’s maar nog meer de contra’s. Geloof mij mensen, je ZIET verschrikkelijk veel en je haren rijzen te berge mocht je die nog hebben. Of dat nu in Nederland is of in Duitsland, zelfs in de USA, het is overal hetzelfde, dat heb ik lijdzaam moeten waarnemen.
Mag ik een schrijnend voorbeeld geven?
Als een patiënt wordt ‘ontslagen’ worden haar/zijn bed en nachtkastje verwijderd. Een ander steriel bedstel wordt binnengereden. Een plasticje over het bed moet óns ervan overtuigen dat dit bed echt helemaal bacterievrij is. Kul!
Alle patiënten hebben een eigen klerenkast. Het nummer daarvan komt overeen met het bednummer. Het vuile wasgoed van de patiënt verdwijnt in die kast, soms in een plastic zakje, maar meer nog los erin gepropt. Smerige onderbroeken, pyjama’s, zakdoeken, hemden, noem het maar op, ergo bacteriën in overvloed. Men ligt immers niet voor niets in het ziekenhuis. Men is ziek! Krijgt een patiënt geen bezoek, dan blijft de was liggen broeien in die kast. Maar nu komt het vreemde, dit kastje wordt als er een nieuwe patiënt arriveert NIET schoongemaakt.
Die kast zou grondig moeten worden ontsmet. Welnee!
“Mevrouw/mijnheer, dit is uw klerenkast.” Of die kast nu muf ruikt, vies is, of dat er wellicht on- of zichtbaar ongedierte uitspringt/loopt. Jammer dan, de verpleegsters hebben geen tijd en de schoonmaakdienst houdt zich niet met die kasten bezig. Je kunt de verpleegsters geen ongelijk geven. Zij lopen zich al de benen uit het lijf. Immers een ziekenhuis is inmiddels een commerciële instelling. Er moet productie gedraaid worden. De één eruit, de ander erin.
Is het verwonderlijk dat er door bacteriële infecties afdelingen worden gesloten? Neen!
Mocht u op het punt staan te worden opgenomen, neem dan maar zo’n hygiënisch doekje mee en ga aan de slag. Preventieve geneeskunde noemen we dat.

Voor meer gratis verhalen en columns, meld je aan op mijn FB-pagina:
https://www.facebook.com/groups/377554749281077/