De manager

DE MANAGER
Geschreven door Karin Sloot

Ik heb in mijn leven op heel wat plaatsen van zeer uiteenlopend niveau en allooi de nacht doorgebracht, recreatief of ambtshalve, dat doet er nu even niet toe. In het Amstel Hotel gelogeerd, in het u inmiddels bekende “Boszicht” en nu ook in de aap.

Dat kwam zo. Ik verdien mijn brood in de Public Relations. Dat deed mijn tante Rosa op haar boot in de Vecht ook, maar dat is toch een ander soort public relations. Meer iets in de sfeer van publieke werken. Ik meld dit even, opdat u mij niet zult misverstaan.
Tot mijn werk behoort onder meer het schrijven van adviezen voor bedrijven en organisaties, die de hulp van het PR-adviesbureau, waar ik voor werk, hebben ingeroepen.
Die arbeid verricht ik voor een belangrijk deel thuis, op vaak ongebruikelijke uren en tussen wat andere bezigheden door, zoals het schrijven van verhalen en gedichtjes.

U voelt de bui misschien al hangen: door wat onhandig gemanoeuvreer met een paar computerbestanden is een gedichtje per ongeluk in een advies aan een gerenommeerd bedrijf terechtgekomen. En verzonden.
Nu wordt er in dat gedichtje weliswaar geen onwelvoeglijke taal gebruikt, maar het management van het bedrijf, waarvoor het advies bestemd was, zou er zich toch door aangesproken kunnen voelen.
Het gevreesde ontslag heb ik niet gekregen. Wel een gulle glimlach van mijn baas, al deed me die wel denken aan een boer met kiespijn.
“Ik regel het wel”, zei hij troostend.
En dit was het gedicht:

De manager

Hij schrijft brieven als vergaderstukken.
En de taal erin? Die loopt op krukken.
De vele vrouwen, die hij kent,
Ziet hij slechts als ‘tools of management’.
Nee, met deze manager uit Vorden,
Zal het wat míj betreft niks worden.

EINDE

Voor meer gratis verhalen en columns, meld je aan op mijn FB-pagina:

https://www.facebook.com/groups/377554749281077/