De koe is weg

DE KOE IS WEG
Geschreven door Anna Christina Draghici

Vandaag weer zo’n heilige dag hier. Vanmorgen was het stiller dan gewoon en ‘t is pas zaterdag. Tot zo ongeveer tussen twaalf en een uur, dan gaan de mensen met plateau’s over straat lopen. Van het ene huis naar het andere. Ieder heeft zo zijn bezorgadres om gaven te offeren. Hier aan de overkant moesten ze wel heel lang roepen, totdat het mensje tevoorschijn kwam. Ze heeft geen koe meer. Die hebben ze bij haar weggehaald. Het dier was al twee jaar aan het loeien. Wij dachten dat hij misschien geen water genoeg kreeg. Voer werd af en toe wel bezorgd, zagen we. In ieder geval zien we nu niet meer zoveel muizen de straat oversteken. Gelukkig denken de buurtbewoners aan haar. Even later komt de plaatselijke gehandicapte een lei vragen, roepend voor de poort. Ze wil elke dag heel veel; koffie, een ijsje, een biertje en ook een wijntje. Vind ik wat veel, dus we houden het op een keuze uit het menu. Goede morgen dan maar weer, meestal dezelfde keuze, zodat ze ‘s middags weer terugkomt. De muziek galmt door de straten, Bij vele boerenhuisjes een andere zanger, waar ieder zich bedrinkt of wat host of mee knikt. Het geeft iets heel vertrouwds hier. In ieder geval hoef ik nu geen keuze te maken uit mijn repertoire. Bij mij staan de kersen op tafel. Een overvloed dit jaar. Dus ik maak er maar limonadesiroop van. Alles bestaat hier uit veel. De grond is rijk, de mensen zijn arm, maar er is altijd alles wat de aarde geeft. Het groeit en bloeit.

EINDE

Voor meer gratis verhalen, gedichten en columns, meld je aan op mijn FB-pagina:

https://www.facebook.com/groups/377554749281077/