De duivel en de kip

DE DUIVEL EN DE KIP
Geschreven door Pauke Vee

Zo gauw ik mijn ogen gesloten had kwam de slaap.
Niet vreemd aangezien ik totaal leeg was, uitgeput dus.
Ik viel in een inktzwarte diepte en een ongemakkelijk gevoel bekroop mij.
Waar was ik ?
Ik was totaal gedesoriënteerd en paniek sloeg toe, er was opeens een heel vreemd geluid.
Wat me nog meer verontrustte en het werd steeds luider en luider ook.

En de duisternis was nog steeds daar, ik kon helemaal niets zien, maar ik wist dat er iets vreselijks aan kwam.
Zoiets voel je, ik wel tenminste.
En ineens stond daar de duivel zelf, mijn neusgaten verwijdden zich en mijn nekhaar ging overeind staan.
Ik kan niet beschrijven wat ik zag, dit was de duivel immers, laten we wel wezen.
Hij wilde me meenemen naar de hel zei hij.
Daarom dacht ik dat.
Logisch nadenken ging me altijd al goed af.

Maar, zei hij, je mag nog een laatste bescheiden wens doen en ik zal zien of ik die zal vervullen, ik ben de duivel tenslotte.
Toen wist ik het zeker dus, en ik weet niet waar ik het idee vandaan had maar ik bestelde een kippetje, een gebraden kippetje.
Dat is het domste wat ik ooit iemand heb horen vragen als laatste wens, zei de duivel lachend, met een duivelse lach natuurlijk, daarom zal ik aan je wens voldoen.

En daar stond opeens een gebraden kip voor me en ik begon met tegenzin te eten, beter dat dan naar de hel tenslotte.
Zo dacht ik, en al etende kwam ik bij het wensbeen van die kip.
Ik kloof het smakelijk af want ik had ondertussen een idee gekregen, goede ideeën kosten tijd.
Ik hield de duivel het wensbeen van de kip voor, en ik blufte toen ik hem uitdaagde voor een duel met dat wens been.

Nu staat de duivel zelf altijd open voor valse verleidingen en hij werd nieuwsgierig.
Hoe had jij dat dan gezien, jij klein nietig mensje, vroeg hij aan mij.
Maar doordat hij mijn voorstel niet afwees, wist ik dat ik hem daar had waar ik hem hebben wilde.
Mijn leven stond op het spel tenslotte en niet zomaar, nee in de hel.

Ik zei, verlies ik dan zal ik met jou mee gaan naar de hel, maar verlies jij dan zal jij terugkeren naar God in de hemel aan zijn rechter zij, de plaats die je ooit had maar die jij niet genoeg vond, je oorspronkelijke plaats dus.
Zeg mannetje, wie denk jij wel dat jij bent om te denken dat ik dat zou willen doen, ik ben de duivel ik kan doen wat ik wil.

Ik ben een mens die jij komt halen, en jij bent de duivel die bang is voor het idee alleen al, zei ik als vanzelf.
Bovendien heb jij er zelf voor gezorgd dat ik in bezit ben gekomen van dit wapen, slechts door het mij te wensen, dus feitelijk heb je het zelf gewenst.
En ik stak het wens been nog verder voor mij uit, tot vlak voor het vreselijke gezicht van de duivel, mijn bluf werkte blijkbaar.
Want nu begon de duivel te krijsen, het was de ijselijkste kreet die ik ooit gehoord had.
Ik had hem er ingeluisd en hij wist het.
Het gekrijs, gezucht en gejammer van de duivel, sneed me door gans het merg en been, ik werd er wakker van.

Dit was een nachtmerrie van kaliber geweest, dat was duidelijk, ik opende mijn ogen en tot mijn stomme verbazing zag ik dat ik het wensbeen van de kip, die ik de avond tevoren had afgekloven, tussen mijn duim en wijsvinger hield, mijn arm gestrekt naar voren.
De rillingen bekropen mij, alsof de nachtmerrie nog niet over was.
Ik heb het wensbeen altijd bewaard, en heel gehouden, het ligt ’s nachts in mijn nachtkastje.
Voor het geval de duivel weerkeert !!

EINDE

Voor meer gratis verhalen en columns, meld je aan op mijn FB-pagina:

https://www.facebook.com/groups/377554749281077/