Aflevering 68: Een eend?

EEN EEND?
Geschreven door Gerda ten Wolde

Na ons gezellige gekwebbel tijdens het ontbijt met de dames kip moest het er toch van komen. We gingen weer op huizenjacht.
Kenzo kwam aanlopen en waarschuwde ons dat de fret vanmorgen weer was wezen kijken of er iets te eten was. Nu had hij alle kwartels al verzwolgen en de kippen waren zo vroeg het nachthok nog niet uit gekomen. Er viel dus niets te eten. Door het aanhoudende geblaf van Kenzo, Bullit en Canelle had het de fret ook veiliger geleken om elders zijn geluk te beproeven.
Dat was het dus wat we vanmorgen hadden gehoord.
Kenzo deed voor ons de schuifdeur van de buitengalerij weer een stukje open, zodat we naar binnen konden. Via de buitengalerij konden we een kijkje nemen in de garage.
Die garage stond vol spullen, daar moest echt wel een ander plekje te vinden zijn. Ineens zagen we buiten iets.
Misschien wel in dat grote blauwe ding, een soort auto. Kenzo vertelde dat dat de auto van zijn baas was. Ach, die zou hij wel niet meer gebruiken, want de geiten lagen er gewoon bovenop. Dat doen die geiten volgens Kenzo omdat het een lekker warm plekje is als zijn baasje net thuisgekomen was.
“Dus jouw baas gaat af en toe met die blauwe auto op stap, Kenzo?” Dan is dat ook niet echt een goed plekje voor een huis, want dan weet je nooit of je thuis bent of niet.
Verder zoeken dus maar. Misschien verderop tussen al die gevaarlijk uitziende dingen. “Kenzo, wat zijn dat voor dingen?” “Zijn muizen allemaal zo dom? Weten jullie dat niet, dat noemen mensen tuingereedschap. Daar kunnen ze van alles mee doen. Grasmaaien, houtzagen, kuilen graven en nog veel meer. Pas maar op, want dat kan heel gevaarlijk zijn, zeker als er snoeren aan vast zitten. Soms pakt mijn baas zo’n ding en dan gaat het ineens heel veel lawaai maken en vreet het zomaar gras weg. Doodeng. Als mijn baasje dat doet, ga ik maar snel op het terras liggen. ”
Ook weer geen optie dus, het is om moedeloos van te worden. Dan maar weer binnen zoeken in de buitengalerij of de garage.
“Joehoe, Henriette Josephine, kom eens kijken”. Beau stond bij de schuifdeur van de buitengalerij enthousiast te gebaren. Hij had wat gevonden.
Zo snel mijn pootjes konden liep ik er heen. Pffff, ik word toch een dagje ouder hoor, het gaat niet zo snel meer.
“Ik denk dat ik het perfecte plekje heb gevonden voor Aurélia. Een plekje waar Titus vast niet komt. Het ruikt er ook nog eens heel erg lekker.”
Dat wil ik dus wel eens zien. Samen met Beau loop ik door de buitengalerij richting de garage. Daar staat nog een auto. Volgens Kenzo is dat een blauwe eend. Hoezo, een eend? Een eend heeft toch vleugels en twee poten. Deze “eend” heeft deuren en vier wielen. Wie is er hier nu dom?!?
Dat baasje van Kenzo is zeker wel dol op blauwe auto’s, hahaha.
Beau sleept me mee naar een hokje, achter in de garage. Oeps, wat is het hier donker. Mijn oogjes moeten eerst even wennen. Mijn neus vangt inmiddels wel een heerlijke geur op. Beau begint te lachen en zegt “Lekker ruikt, hè. Ik kan je niet zien, zo donker is het, maar ik hoor je snuffelen.”
Onze oogjes waren gewend aan het donker en we zagen een hele oude kast staan en een heleboel rommel. Muizen bewaren veel oude troep, maar mensen kunnen er ook wat van hoor. Gelukkig stond de deur van die kast een beetje open. Uit die kast kwam ook die heerlijke geur.
“Moeten we Aurélia en Sophietje ook niet even roepen. Tenslotte moet Aurélia hier gaan wonen.”
Beau was het helemaal met me eens en ging op weg om die twee te halen. Kon ik even een beetje uitrusten. Je loopt wat af hoor tijdens zo’n zoektocht naar een huis. Om buiten het zicht van Titus te blijven was ik voor zekerheid in de kast geklommen. Leunend tegen wat plastic zakken en blikjes was ik in slaap gesukkeld.
“Hé, wat doe jij hier? Wat moet dat in mijn kast? Ga lekker ergens anders slapen!”
Ik schrok wakker. Pffff, dat was een enge droom.
“Hallo ….. kunnen we even luisteren! Ik zei toch dat dit MIJN kast is. Ga ergens anders liggen maffen. Wegwezen jij. Ik heb het niet zo op brutale muizen, die mijn huis binnendringen. Opzouten!”
Niets enge droom! Voor me stond een grote grijze muis die me heel woest aankeek. Het was wel duidelijk dat ik me op verboden terrein bevond. Ik had me weer eens in de nesten gewerkt. Waar was Beau nu. Wat moest ik doen?