Aflevering 48: Een muis met een kater?

EEN MUIS MET EEN KATER?
Geschreven door Gerda ten Wolde

We zagen dat we weer terug waren op de camping. Hij en zij gingen aan hun tafel zitten en hij haalde een fles uit de doos, die hij achterin had gezegd.
“Wat een zalige wijn is dat” zei zij van het grote huis toen ze met twee grote glazen naar de tafel liep. Ahaaaa, dus het was wijn wat we opgelikt hadden. Erg lekker hoor, maar je ging je er wel gek van voelen.
Wij bleven met z’n viertjes nog maar even rustig liggen op ons plekje, want iedere beweging gaf een kloppend gevoel in je hoofd. Ook waren we een beetje misselijk en we hadden een vreselijke dorst. Als we maar niet ziek gaan worden. Zijn we eindelijk met vakantie, krijg je dit.
Na een paar uur slapen werden we gewekt door luid geblaf, Balda! Onze hoofden klopten aanmerkelijk minder, de misselijkheid was weg, maar die dorst …..
Toch zijn we naar buiten gegaan, want natuurlijk wilden we Balda zien. Zij lachte toen ze ons zag. “Wat zien jullie er katerig uit, hahaha.”
“Katerig?!? We zijn muizen hoor, hebben geen puntige oren en niet zo’n behaarde staart en we zijn zeker geen muizenkillers!” Niet aardig natuurlijk van mij om zo kribbig te doen, maar het schoot er zo uit.
Balda moest alleen maar meer lachen. Ze legde ons uit dat een KATER het gevoel is wat je krijgt na het drinken van te veel wijn. Gelukkig zou het vanzelf overgaan, dus we waren niet echt ziek.
Aanvankelijk waren we een beetje boos op Balda, omdat ze ons katerig vond, maar na haar uitleg was die boosheid meteen vertrokken.
We vertelden haar meteen over onze ontmoeting met Monsieur Jacques. Balda bleek hem te kennen. Die dikdoener met territoriumdrang bleek een zwerver die menig muis in de omgeving de stuipen op het lijf joeg. En die kat van hem was een lieverd, die die arrogante Monsieur Jacques wel leuk vond om mee te spelen.
Na nog wat leuke verhalen over de gekke dingen die Monsieur Jacques had uitgehaald, schoot me ineens nog iets te binnen.
“Balda, toen Beau aan Monsieur Jacques vertelde dat jij een Ala d’Oro was, zei hij dat dat geen hond was? Wat een gek hè!”
“Nou” zei Balda “eigenlijk heeft hij wel een beetje gelijk.”
“Huhhh, jij bent toch een hond?!?”
“Jawel, maar Ala d’Oro is de naam van de kennel waar ik vandaan kom, zeg maar zoiets als mijn achternaam. Ik ben een Bracco Italiano, dat is mijn ras. Maar omdat ik dat niet had verteld, vind ik dat jullie ook wel een beetje gelijk hebben.”
Wat is het toch een schatje, die Balda.
“Blijven jullie mensen nog een tijdje hier, want dan kan ik jullie nog een lift geven naar Luca. Mijn vrouwtje was nog wat vergeten af te geven.”
“Henriëtte Josephine, ga jij maar met Balda mee als je wilt. Ik blijf liever hier met dat bonkende gevoel in mijn koppie en Hortense heeft voorlopig voldoende opwinding gehad de afgelopen dagen.”
“Vind je het echt niet erg, Beau? Aurélia wil jij misschien nog mee?”
“Nee” zei Aurélia “ik blijf ook liever hier. Ik voel me ook nog helemaal niet lekker.”
“Oké Balda, dat wordt dus maar één muis aan je staart. Maar niet zo hard lopen hoor, dat kan ik ook even niet aan, hihihi.”
Balda hield duidelijk rekening met mijn katertje, want ze liep voor haar doen met een slakkengangetje naar haar huis en sprong behoedzaam in de auto van Hanneke, die zich erover verbaasde waarom Balda toch steeds op stap ging. Ze moest eens weten.
Luca was weer heel verrast toen hij mij zag. Ik kreeg weer zo’n lebberpartij met zijn lange tong. Voor mij hoeft dat niet, hahaha, maar ik kan daar toch niets van zeggen. Het is zo’n lieverd. We hebben een tijdje zitten keuvelen, zo fijn. Ondertussen rende Balda achter een vlindertje aan. Uiteindelijk vertelde Luca dat hij een soort verrassing voor mij had.
In de schuur, waar hij wel eens een dutje deed, had hij een klein muisje gevonden, een meisje. Het was een weesje en doodsbang. Bang voor de katten, bang voor de mensen, maar ook bang voor hem, Luca. Ze zat maar stilletjes in een hoekje bang te zijn.
Wat Luca ook probeerde, ze kwam niet uit haar hoekje. Zelfs toen Sammy-Sam de kater haar kwam besnuffelen verroerde ze geen vin. Best dapper van zo’n klein muisje.