Aflevering 43: Balda

BALDA
Geschreven door Gerda ten Wolde

Naast de camping was een veld waar werkelijk duizenden wilde orchideeën groeiden. We waren met z’n drietjes op zoek naar eten, maar door de geur van al die bloemen viel dat niet mee. Ook het lawaai van al die zoemende bijtjes was oorverdovend.
Vandaar dat we ook niet hoorden dat er een iets groots onze kant op kwam. Hortense zag het als eerste in een flits voorbijgaan en dook verschrikt achter Beau weg. Het was heel groot en had flapperende oren.
Mijn moeder heeft mij toen ik klein was ooit het verhaal van The Neverending Story verteld. Dat is het verhaal over het mensenkind Bastian die vriendschap sloot met een vriendelijk vliegend draakje, Falkor. En Falkor had net zulke flapperende oren als van het dier wat op ons af kwam. Zou Falkor echt bestaan?!?
Het geflapper kwam steeds dichterbij, maar goed konden we het niet zien. Wel horen. Het was een soort uitgelaten geblaf.
We waren met z’n drietjes voor alle zekerheid maar even weggekropen in een oud konijnenholletje.
Het geblaf en geflapper kwam steeds dichterbij en opeens werd er een snuffelde neus in het konijnenbolletje gestoken. Vanuit het holletje zagen we twee hele lieve hondenogen, die ons verbaasd aankeken.
“Jullie zijn toch geen konijnen? Daar zijn jullie te klein voor en die oren van jullie ook.”
“Nee, wij zijn muizen” sprak Beau. “Ik ben Beau, dat is Henriëtte Josephine en die kleine is onze dochter Hortense. En wie ben jij?”
“Ik ben Balda, een Ala d’Oro, een jachthond, van het huis daar verderop. Wij hebben een tijdje ergens anders gewoond, maar nu zijn we weer terug. Daar was ik zo blij van geworden dat ik even lekker wilde rennen door de orchideetjes.”
“Rennen” sprak Henriëtte Josephine “het leek wel of je vloog, zo hard ging het. Maarrre …. wat zei je nu, ben jij een Ala d’Oro? Waar ken ik die soortnaam toch van.”
Henriëtte Josephine ging in het zonnetje zitten nadenken. Ze kende het ergens van, maar waarvan. Ineens schoot het haar te binnen. Juffrouw Van der Spits had destijds in een huis gewoond met 3 katten en een Ala d’Oro jachthond. Toen ze dat tegen Balda vertelde viel zij bijna om van verbazing.
“Juffrouw Van der Spits, die dappere spitsmuis, die brokjes uit het bakje van de drie katten had gesnoept?”
“Ja” stamelde Henriette Josephine “ken je haar?”
“Ik woonde ook in dat huis, bij die drie katten, waarvan er één nog scheel kijkt ook. We hebben ons wel eens afgevraagd waar ze gebleven was en hoe het met haar gaat.”
Henriëtte Josephine stond te trappelen van de pret. “Juffrouw Van der Spits is onze buurvrouw in Nederland. Afgezien van het feit dat ze op leeftijd geraakt, maakt ze het verder goed. Wat een toeval zeg.”
Balda zag er ook de lol wel van in. Zij aarzelde even, zou ze de muisjes uitnodigen om mee naar huis te gaan. Nee, geen risico nemen, je weet maar nooit of dit drietal de katten ook zou kunnen trotseren. Niet iedere muis is als juffrouw Van der Spits.
“Wonen jullie hier nu ook in de buurt?”
“Tijdelijk” zei Beau “Wij wonen tijdelijk, daar op de camping, in een camper, zo’n groot ding op wielen. Of we lang blijven weten we niet. Dat hangt af van de mensen van die camper. We willen graag naar de Provence, maar hebben geen idee waar dat ligt. Weet jij dat toevallig?”
“Mijn bazinnetje heeft een vriendin en die heeft ook een hond. En die hond is weer bevriend met een muisje uit de Provence. Misschien kunnen we het aan hun vragen” zei Balda.
Henriëtte Josephine en Beau keken elkaar aan. Het zal toch niet, zou …….
“Heet jouw vriend toevallig Luca en zijn muizen vriendin Aurélia?”
De ogen van Balda rolden zowat uit haar kassen. “Hoe weten jullie dat? Zijn jullie spionnen of zo, hoe kan dit?”
Beau, Henriëtte Josephine en Balda hebben nog lang zitten praten. Hortense was tussen de orchideetjes in slaap gevallen.
Toen het bazinnetje van Balda wel heel indringend ging roepen, namen ze afscheid van elkaar. Als het kon, zouden ze elkaar snel weer opzoeken.
Morgen moesten ze maar proberen te achterhalen waar Luca woonde en of Aurélia nog bij hem was. Daarna uitzoeken hoe ze daar konden komen.
Beau en Henriette Josephine lagen nog lang wakker. Het was ook allemaal zo spannend!

WORDT VERVOLGD

Voor meer gratis verhalen, gedichten en columns, meld je aan op mijn FB-pagina: https://www.facebook.com/groups/377554749281077/