OP DE KAST, IN DE KAST
Geschreven door Bert Plomp
Op zaterdagen hadden de meisjes van 3a en b tezamen een uur gymnastiek van 11:00 tot 12:00 en daarna ving hun weekend aan. In dat uur waren de jongens van beide klassen roostervrij en hadden vervolgens het laatste uur van de schooldag van 12:00 tot 13:00 gymnastiek. In het roostervrije uur ging ik steevast met mijn schoolbankgenoot Jaap naar een café aan de Nobelstraat op de hoek met het Lucasbolwerk. Onder het genot van koffie en een saucijzenbroodje, speelden we daar dan een partijtje biljard.
Het was op een zaterdag in het vroege voorjaar van 1964, toen waren Conny en ik allebei zestien, dat ik Conny met een knipoog uitnodigde om na afloop van mijn gymnastiekles naar de gymzaal te komen om haar nog wat acrobatische toeren op de kast te demonstreren. Ik had al eens opgemerkt dat Conny na haar uurtje gymnastiek wat treuzelde met naar huis gaan en gadesloeg hoe ik bepaalde gymnastische oefeningen uitvoerde.
Op de bewuste zaterdag, nadat alles was opgeruimd en achter het grote gordijn was geplaatst, lummelde ik nog even wat en kleedde mij langzaam om, terwijl Bosma zich naar huis spoedde om te eten om later die middag weer terug te keren voor een belangrijke wedstrijd om 16:00 uur van Taveno. Conny en ik zouden die wedstrijd ook gaan volgen omdat mijn broer meespeelde.
Om 13:15 ging de deur naar de kleedkamer open en trad Conny in “mijn” favoriete outfit op pumps binnen. Toen ik haar voorzichtig kuste, reageerde ze vurig. Ik nam haar snel aan de hand mee de gymnastiekzaal in om ons vervolgens achter het grote gordijn volledig aan het oog te onttrekken. Leunend tegen de daar opgeborgen turnkast, kuste ze mij hartstochtelijk op de mond. Hierop maakte ik haar brede ceintuur los en ritste wild de achterkant van haar wollen jurkje open om dit vervolgens over haar borsten en haar dijen verder omlaag af te stropen. Nadat zij uit haar jurkje was gestapt, hielp ik haar op de kast, waarop zij languit ging liggen, slechts gekleed in een behaatje en een jarretelgordeltje met donkere nylonkousen. Toen ik ook op de kast klom, spreidde zij haar benen door ze aan weerszijden van de kast loom te laten afhangen. Op weg naar haar mond kuste ik haar reeds vochtige vagina. Eenmaal bovenop haar liggend, begonnen we elkaar heftig te kussen en hoorden we door onze opwinding bijna te laat dat de grote deur naar de gymnastiekzaal krakend geopend werd en er iemand op dameshakken de zaal betrad. We schrokken ons rot en lieten ons snel van de kast afglijden. Toen ik snel even tussen de gordijnen door gluurde, zag ik net dat juffrouw Plaisir de grote deur van de gymnastiekzaal zachtjes sloot en licht zenuwachtig heen en weer begon te drentelen. Als een haas spoedde ik mij terug naar de kast en terwijl ik het topje van de kast omhoog liftte, liet ik Conny met onze kleding in de kast stappen, waarna ik direct volgde en het topje van de kast weer liet zakken. Nog geen minuut later ging de grote deur wederom open, maar thans met wat meer lawaai, en trad nog iemand de zaal binnen. Kort daarna hoorden we het gordijn open en dicht getrokken worden en merkten we dat juffrouw Plaisir met haar bezoeker onze turnkast besteeg. Weer even later hoorden we haar smachtend uitroepen: “Oh Hans, grijp mij met je grote sterke handen bij mijn billen en druk me krachtig tegen je aan”. Toen Hans antwoordde met: “Avec plaisir ma cherie”, wisten we het zeker: dat was de stem van De Lange, die zijn handen had weten te leggen op de aantrekkelijke juffrouw Plaisir. Terwijl het boven ons hoofd in toenemende mate tekeerging, beroerde Conny mijn inmiddels weer opgegloeide geslacht en liet zij zich aansluitend heel beheerst daaroverheen zakken en begon zij langzaam op en neer te bewegen. Toen het op de kast tot een climax kwam, versnelde zij plots haar beweging zodanig dat we vrijwel direct ons hoogtepunt bereikten, waardoor ons gekreun van genot boven niet opgemerkt kon worden. In die houding bleven Conny en ik nog enige tijd nagenieten en door het licht dat via een opening in de zijkant van de kast haar ogen bescheen, zag ik tot mijn voldoening dat haar doorgaans boze blik had plaatsgemaakt voor een van absolute ontspanning en ontlading.
Eerst nadat het geluid van zich verwijderende voetstappen tot ons doordrong en nadat we de grote deur van de gymnastiekzaal hadden horen openen en dichtslaan, kwamen we uit de kast. Bij de wasbakken in de kleedruimte fristen we ons op om daarna het gebouw voor een wandeling in de frisse lucht te verlaten. Met een licht gevoel in ons hoofd wandelden we hand in hand een rondje over het Lucasbolwerk. Ruim op tijd voor de wedstrijd van Taveno, keerden we weer terug in het gymnastieklokaal om daar onze ploeg nipt te zien verliezen van ASVU.
In 1965 besloot de lerarenvergadering van onze school, vanwege een reeks van klachten van uiteenlopende leraren en van uiteenlopende aard, om mij definitief van de school te verwijderen. De klacht die de emmer deed overlopen,was afkomstig van onze leraar muziek. Deze leraar nam het mij ernstig kwalijk dat ik vlak voor de zomervakantie zijn muziekles had verziekt. Toen hij de pickupnaald van zijn platenspeler naar het begin van het bekende stuk de Boléro van Ravel had geleid en de geluidsversterker extra ver had opengedraaid en vol verwachting naar de positieve reactie van de leerlingenschare uitkeek, kwamen tot zijn grote schrik de eerste bijna explosieve tonen van “Satisfaction” uit de grote luidsprekers naar buiten knallen. Dit tot groot plezier van de aanwezige leerlingen. Hij beloonde mijn muzikale inbreng met een één op mijn eindrapport. Op dit laatste rapport, waarmede ik gedwongen afscheid nam van de Rijks HBS, had ik weliswaar mooie cijfers voor de exacte vakken, maar op de rest van de cijfers kon je de foxtrot dansen.
EINDE
Voor meer gratis verhalen en columns, meld je aan op mijn FB-pagina: