Aflevering 25: Wat een lef!

WAT EEN LEF!
Geschreven door Gerda ten Wolde

Tot overmaat van ramp kwam er een mens het huis binnen toen juffrouw Van der Spits die katten de stuipen op het lijf joeg.
Nog een gevaar, dat kon er ook nog wel bij. Dat mens pakte het bakje met knabbels en juffrouw Van der Spits op om het naar buiten te brengen. De adrenaline gierde juffrouw Van der Spits toch al door de aderen, dus dat kon er ook nog wel bij. Ze trakteerde dat mens op een luid gepiep en beet venijnig naar haar vingers. Dat zou haar wel leren!
Het mens liet van schrik het bakje vallen en juffrouw Van der Spits en de brokjes rolden door de keuken. Daarop zag een van een katten haar kans schoon en deed een sprong naar Juffrouw van der Spits, die inmiddels alweer op een brokje zat te knabbelen. Wat een lef!
Net op tijd kon juffrouw Van der Spits wegschieten, de keuken uit en in de kamer snel achter de bank wegkruipen.
Dat mens zag de bui al hangen, een muis, wonend in de bank, dat worden natuurlijk ik-weet-niet-hoeveel muizenkinderen. Pfuhhh, alsof ieder muizenvrouwtje “zomaar” wat kinderen op de wereld zet. Daar is toch echt wel wat voorbereidend werk en een vent voor nodig. En die vent was er nu net vandoor. Mensen denken soms zo vreemd.
Juffrouw Van der Spits heeft een tijdje achter die bank gezeten en is daarna luid piepend die kamer uitgehold. Die 3 katten dorsten toen ineens weer in haar buurt te komen en renden achter haar aan.
Die nacht heeft Juffrouw van der Spits buiten doorgebracht. Gelukkig is het klimaat in de Lot meestal redelijk mild, dus hoefde ze geen kou te leiden.
Toen de zon haar eerste stralen over de velden liet schijnen, werd Juffrouw Van der Spits gewekt door het rommelen van haar maagje. De strijd met de katten, het mens en al dat geren hadden haar de dag ervoor veel energie gekost.
Je snapt het niet, maar Juffrouw Van Der Spits koos ervoor om wéér dat huis met dat mens, die hond en 3 katten in te gaan. Haar trek in die verrukkelijke brokjes was groter dan haar angst voor die katten en dat mens.
Ongezien kon ze weer in de keuken komen en stortte ze zich op al dat lekkers. Weer was ze zeer onoplettend, want ineens was dat mens er weer en zette een doos over Juffrouw Van der Spits en schoof een plaat onder haar en het bakje. Ontsteld voelde Juffrouw Van der Spits dat ze met bakje en al werd opgetild. Het was aardedonker en best wel eng.
Plots werd die doos weer opgetild en zag juffrouw Van der Spits tot haar opluchting weer daglicht. Ze waren buiten en het mens zette behoedzaam het bakje met juffrouw Van der Spits op de grond.
Na nog een laatste brokje, want ze zijn zo lekker, nam Juffrouw Van der Spits met een luid piepprotest en een slecht geplande uitval naar haar vingers afscheid van het mens. De hond en katten hebben zich verder niet meer laten zien.
Juffrouw Van der Spits heeft in haar eentje Puy-L’Évêque verlaten. Haar lover, die losbandige muis, had inmiddels een piepjong muisje gevonden in een naburig plaatsje, Mauroux. Hij woont daar onder de veranda op het terrein van een hondenhotel. Aangezien er daar soms wel 8 honden rondlopen en allerlei mensen leek het Juffrouw Van der Spits maar beter om daar geen verhaal te gaan halen, maar is ze teruggekeerd naar huis. Sindsdien woont ze dus weer hier.

WORDT VERVOLGD

Voor meer gratis verhalen en columns, meld je aan op mijn FB-pagina:

https://www.facebook.com/groups/377554749281077/