Aflevering 2: Waar koop je een condoom

WAAR KOOP JE EEN CONDOOM
Geschreven door Bert Plomp

Met het geheime kistje, gevuld met boekjes vol zwart-wit foto’s van naakte blonde atletisch gebouwde vrouwen van Germaanse komaf, binnen handbereik, bleef de meeste aandacht van ons clubje vooralsnog uitgaan naar voetbal. Wij hielden hele plakboeken bij met krantenknipsels en foto’s van favoriete voetballers en voetbalteams.
Bij de vele partijtjes voetbal die we speelden op het grote plein voor de winkels in het Lodewijk Napoleonplantsoen, kwamen geleidelijk aan ook wat meisjes onze aandacht trekken.
Na het voetbal verzamelden onze jongens en een paar van deze meisjes zich in het bushokje van de eindhalte van lijn 4 op dit plein.
Twee meisjes waren altijd present, namelijk de dochters van een melkboer uit de omgeving.
Wat in het bushokje begon met enig duw- en trekwerk, ontwikkelde zich na verloop van tijd tot elkaar oppervlakkig betasten. Het waren vooral de jongens die de meisjes onderzochten op fysieke verschillen. In het bijzonder de jongste, en tevens de kleinste van de twee zuivelmeisjes, stond daar niet echt onwelwillend tegenover.
Een andere gelegenheid om de meisjes lichamelijk beter te leren kennen, was in de zomer in en rond het zwembad.
Zomers gingen we vrijwel iedere mooie dag naar het Kromme Rijn Zwembad. Aldaar konden, gelegen op badlakens, dicht tegen onze favoriete meisjes aankruipen en voortdurend hun ruggetjes insmeren met zonnebrandolie. Uitsluitend de achterzijde insmeren, want de voorkant werd door de meisjes in kwestie nog als iets te intiem ervaren. Toch was het directe contact met de huid van een fraai meisje een verrukkelijke, prikkelende ervaring en al een hele slag op weg naar meer, op weg naar het “veroveren” van een meisje.
Aan het einde van zo’n zonnedag, vertrok je, tenminste als de inspanningen succesvol waren geweest, samen met het aanbeden meisje hand in hand op de fiets terug naar de stad.
Het viel wel op dat de minder aantrekkelijke meisjes en de meisjes die nog niets van jongens wilden weten, met licht tot serieus verbrande schouders en ruggetjes huiswaarts keerden.
Van onze school uit werd onder de titel “lichamelijke opvoeding” ook veel gedaan aan zwemmen. Dit zwemfestijn vond wekelijks plaats in het overdekte zwembad “Den Hommel” in Oog in Al.
Als jongens richtten wij onze aandacht bij het zwemmen in het bijzonder op het aspect lichamelijke opvoeding. We deden er alles aan om de lichamelijke contouren van meisjes visueel “in kaart” te brengen, gelijk de eerdergenoemde hoogleraar “topografische menselijke anatomie”.
Vooral de tactiek van het per ongeluk het verkeerde kleedlokaal of de verkeerde douchruimte binnenrennen, was heel populair.
Ook in het water kwamen veel van die “onopzettelijke” lichamelijke contacten met meisjes tot stand: na een diepe duik in het water de weg naar wateroppervlak zoeken, met de handen dan wel met het hoofd, en dan zonder enige opzet het lichaam van het beoogde meisje beroeren.
Op deze banale wijze heb ik geleidelijk aan méér belangstelling gekregen voor meisjes dan voor het voetbal. Het duurde echter nog zeker 2 jaar, en wel toen ik 16 jaar oud was, eer ik dacht over genoeg ervaring te beschikken om het eens anders aan te pakken.
Op een van mijn keldertochten door het centrum van Utrecht had ik een mooie blondine, Ellen genaamd, ontmoet. Ze leek op een van de dames, maar dan wel een geklede versie, uit de fotoboekjes in het geheime kistje.
Haar vader was tandarts. Je zou denken: “Met zo’n meisje kun je gerust thuiskomen”. Toch niet, want mijn ouders waren nog lang niet zo ver dat je je veroveringen mee naar huis kon “slepen”.
Hoewel mijn ouders zich nooit echt hebben uitgelaten over wat je wel niet kon oplopen als je op jonge leeftijd seksueel iets had met een meisje, dreigde dat blindheid verre te overstijgen.
De onmogelijkheid om een meisje in je kamer thuis te ontvangen, maakte een intiem contact veel gecompliceerder.
Mijn blondine en ik kenden elkaar inmiddels een aantal weken en we dachten allebei “nu moet het maar eens gebeuren”. Ik had dagenlang nagedacht over hoe het precies moest. Met de onderlichamen tegen elkaar duwen, stond mij duidelijk voor ogen, maar het gebruiken van een condoom was een allereerste vereiste. Hoe kom ik in hemelsnaam aan een condoom, ik kon moeilijk naar “Tante Greet” gaan, de drogist bij ons in het Lodewijk Napoleonplantsoen, en bij haar een voorbehoedsmiddel bestellen. Tante Greet was namelijk veel te goed bevriend met mijn ouders om dit zonder risico te kunnen doen.
Gelukkig had ik een oudere vriend, te weten Gerrit. Gerrit woonde op de Koningsweg en hij was bestekzoeker bij de Malba houthandel in de Gansstraat. Je zou kunnen denken dat een bestekzoeker iets van doen heeft met het keurig inrichten van een tafel voor een diner. Dat is niet zo: zijn taak is het bijeenzoeken van een bestelling van hout.
Gerrit had hoe dan ook ervaring in het op bestelling vergaren van zaken en omdat hij 10 jaar ouder was dan ik, was hij ook gerechtigd, zonder verdacht over te komen, een condoom te bestellen.
Aldus geschiedde.
Samen met Ellen trok ik op een avond in november 1964 erop uit om voor de eerste keer echt seks te hebben. Op eerbiedige afstand werden wij gevolgd door Gerrit met het condoom in z’n broekzak. We togen naar het viaduct over de Kromme Rijn, niet ver gelegen van het Stadion Galgenwaard, alwaar onze “amoureuze daad” zich moest voltrekken.
Het was november en het was guur en nat. Onder het viaduct stond je weliswaar droog, maar het was natuurlijk verre van ideaal om er iets romantisch van te maken. Thans weet ik maar al te goed hoe teder de aanpak moet zijn om “de daad” tot volle tevredenheid van beide geliefden te voltooien.
Ondanks alle slechte omstandigheden, overhandigde mijn secondant in het spel op exact het juiste moment het voorbehoedmiddel en verdween vervolgens kies in het duister.
Het omdoen van het condoom was natuurlijk geen al te ingewikkelde zaak, des te ingewikkelder het vervolg.
Het werd één groot fiasco.
Na een half uur “vruchteloos” wederzijds geduw met het onderlichaam, hielden we het voor gezien en begaven we ons weer naar de bewoonde wereld. Het condoom hield ik voor alle zekerheid nog maar even om die avond. Ik weet niet zeker of dat was omdat ik nog een nieuwe poging overwoog of dat ik 100% zeker wilde zijn dat Ellen niet alsnog zwanger zou geraken. Je hoorde zulke bizarre verhalen in die tijd.
Niet lang na Ellen, kreeg ik omgang met Ineke en Tineke: twee “Op-Art-meisjes” uit Driebergen.
Het waren twee allerliefste en knappe meisjes, beiden voortdurend gehuld in zwartwit kleding. Ineke had bovendien zwart haar, ze was een beetje Indisch, en Ineke had heel licht blond haar.
Beide meisjes hadden er geen moeite mee één vriend te delen en ik had er geen moeite mee om twee meisjes het hof te maken.
Geflankeerd door deze twee beauty’s, bezocht ik in die dagen heel wat gelegenheden in Utrecht om mijn ego wat op te poetsen.
Met Ineke, zij was de dochter van een professor, heb ik nog een mooie ervaring thuis in het Lodewijk Napoleonplantsoen gehad.
Het was Pasen en ik had mijn ouders op de hoogte gesteld dat ik mijn vriendinnetje mee naar huis zou brengen voor het ontbijt. In die tijd, ik was toen 17 jaar, kwam het regelmatig voor dat ik het hele weekend met mijn Tomos op pad was. Vandaar dat ik, na een nacht elders te hebben doorgebracht, met Ineke achterop om een uur of 11 ‘s morgens in het Lodewijk Napoleonplantsoen arriveerde. Toen we binnen kwamen, kon ik mijn ogen niet geloven. Daar stond een deftig aangeklede ontbijttafel op ons te wachten met niet alleen allerlei lekkers maar bovendien met vingerdoekjes en bakjes citroenwater bij de borden. Tot die morgen kende ik zo’n entourage uitsluitend van tv. Hoe mijn ouders daar nu ineens op gekomen waren, was zeer verrassend.
Maar ja, als de dochter van een professor je huis aandoet.

WORDT VERVOLGD

Voor meer gratis verhalen en columns, meld je aan op mijn FB-pagina:

https://www.facebook.com/groups/377554749281077/