Aflevering 18: De Provence

DE PROVENCE
Geschreven door Gerda ten Wolde

Juffrouw Van der Spits, heeft u even tijd, ik wil u even wat vragen.”
“Henriëtte Josephine, kindje, wat is er aan de hand, je doet zo opgewonden. Toch niets ernstigs?”
“Welnee, juffrouw Van der Spits, ik wilde u alleen maar even iets vragen. U weet altijd zoveel dingen.”
“Gelukkig maar, want ik schrok al. Er zijn de laatste tijd al zoveel verschrikkelijke dingen voorgevallen, dat ik er niet aan moet denken dat er nog meer ellende bij komt. Nou vertel maar, wat wil je weten.”
“Juffrouw Van der Spits, weet u waar de Provence ligt?”
“De Provence, hoe kom je daar nu toch weer bij? Waarom wil je dat eigenlijk weten?” Juffrouw Van der Spits keek Henriëtte Josephine met argwaan aan en haar neusje begon een beetje te wiebelen. Ze kende die kleine muis maar al te goed, die had zich vast iets gevaarlijks in haar hoofd gehaald. En als die zich iets in haar hoofdje haalde was het erg moeilijk dat er weer uit te praten.
“Ik ga namelijk op vakantie, naar de Provence!”
“Hoe haal je het in je hoofd, dat is veel te gevaarlijk! Afgezien van het feit dat het onmogelijk is om er te komen. Je bent een muis. Ik weet dat ik me er niet mee zou mogen bemoeien, maar ik doe het voor de zekerheid toch maar even. De Provence ligt hier heel ver vandaan. Hoe denk je daarnaartoe te gaan. Lopend?”
“Ik ga met hem en haar van het grote huis mee, want zij gaan ook naar de Provence. Dat heb ik hun zelf horen zeggen.”

“Hoe denk je dat dan wel aan te pakken. Je loopt gewoon naar hun huis, klopt op de deur en zegt: “Hallo ik ben Henriëtte Josephine, hoewel u mij MUIS noemt, en ik ga met jullie mee op vakantie naar de Provence.” Ze zullen je zien aankomen. Misschien dat ze het wel leuk vinden dat er een muis in hun tuin woont, maar ik geloof nooit dat ze het leuk vinden om met een muis op vakantie te gaan.”

“En toch ga ik met hun op vakantie!”

“Dat zal allemaal best wel, lieve kind, maar hoe wil je dat dan aan gaan pakken. Vertel me dat dan maar eens.”

“Nou, als mensen op vakantie gaan, dan nemen ze toch altijd van die grote platte dozen op wieltjes mee. Die twee van het grote huis hebben die dingen op de zolder van de schuur staan. Zelf gezien. Daar kan ik dan best wel inklimmen.”

“Als mensen op reis gaan nemen ze inderdaad altijd van alles en nog wat mee, dat noemen ze bagage en die platte dozen met wieltjes heten koffers.  Het zou inderdaad wel een mogelijkheid zijn om daar dan in te kruipen. Je moet dan alleen wel hopen dat je je ergens achter kunt verstoppen in die koffer. Gegarandeerd, als ze je zien, worden ze helemaal dol en zullen ze je met grof geweld verjagen. Bovendien, als je in die koffer kun geraken, mag je hopen dat er dan iets te eten in zit, want de reis naar de Provence is wel heel erg lang.”

WORDT VERVOLGD

Voor meer gratis verhalen en columns, meld je aan op mijn FB-pagina:

https://www.facebook.com/groups/377554749281077/