Afgeleid

AFGELEID
Geschreven door Ellie Schmitz

Moeilijk iets op papier te krijgen. Niet omdat ik niet weet waarover te schrijven, puur omdat ik door van alles word afgeleid.
Sam kan niet meer als een kat miauwen, maakt een soort kikkergeluid. Zij kwaakt dus. Zo te horen voelt zij zich zielig. Haar bak met brokjes staat buiten. Dat bakje wordt ’s ochtends door Man gevuld. Vandaag is het in een handomdraai leeg. Had Sam eerst iedere dag een poes uit de buurt te gast, tegenwoordig een kraai. Met veel en hard gekraai vliegt die laag boven het grasveld. Sam, als door een wesp gestoken, vliegt de bosjes in. Bang voor het zwarte ‘ding’. Ik ben afgeleid.
Als Kraai eet tikt hij met zijn snavel tegen het metalen bakje. Gefascineerd kijk ik hoe die brokjes in rap tempo door de vogel worden opgegeten. Een foto kan ik niet maken van de ‘katten-brokjes-etende-kraai’. Die heeft wel het lef om hierheen te komen, maar schrikt van elk geluidje dichtbij. Dan duikt hij in elkaar en vliegt weg. Om even later weer terug te komen.
Afgeleid ook door familie Zwaan. Moeder, vader en vier kinderen glijden over het water. Op de oever rusten zij uit. Ik kan dan niets anders meer doen. Alleen kijken. Ook familie Meerkoet is er. Moeder, vader en vijf kleintjes. De zwanen zorgen ervoor dat niemand in de buurt komt. Geen mensen, geen ganzen. De meerkoetjes jagen de woerden en aalscholvers weg.
Aan de overkant van het water is de eigenaar in het huis. Er zijn ook gasten. Als pa Zwaan daar in de buurt op het gras loopt, de boel verkent of het veilig is, wordt met veel kabaal de tuindeur dichtgeschoven. Op dat geluid gaat de zwaan natuurlijk af. Een paar stapjes. Blijft dan met lang uitgerekte nek staan. Daarop komt de gast als een idioot naar buiten stormen en begint te schreeuwen ‘kssst kssst kssst weg weg’, waarop de zwaan zich nog groter maakt. Dan pakt de man een tuinstoel vast en voor zich uit gooibewegingen makend loopt hij een stukje richting zwaan. Uit boosheid roep ik een of andere harde kreet. Hij hoort het, kijkt en besluit naar binnen te gaan. Dan loopt de zwaan verder. Hoe gek is de man? Wat bezielt hem? Zij zitten binnen en kijken televisie. De zwaan loopt buiten. Daar heb je toch geen last van? Het is een van de charmes van dit park. De vele vennen en de dieren.
Hoe mooi het hier ook is, mijn gedachten gaan zoals zo vaak afgelopen tijd, naar een eigen plek. Een huis met atelier. Er komt hier nauwelijks iets onder mijn handen vandaan. Weer bekijk ik op internet het aanbod van huizen. Totaal afgeleid van wat ik eigenlijk moet doen. Schrijven.

EINDE

Voor meer gratis verhalen, gedichten en columns, meld je aan op mijn FB-pagina:

https://www.facebook.com/groups/377554749281077/