Het heilige boek

HET HEILIGE BOEK
Geschreven door Elise Tochweer

Er is een groep gemaakt en we geloven allemaal in een ideologie die ons na onze dood een goed leven biedt als we ondertussen het door ons geschreven boek naleven. In dat boek staan veel regels, wetten, geboden en vooral veel gedragsregels maar omdat we nu eenmaal heilig geloven wat er in dat boek staat doen we alles wat erin staat.

We hebben als groep over de hele wereld al volgers die ons boek ook als levenswijze volgen en omdat er in het geschreven boek staat dat we mogen liegen, waar we heel goed in zijn geworden, om mensen naar onze levenswijze/ ideologie toe te trekken, geloven veel mensen ons. Ook staan er in het boek veel regels voor vrouwen en meisjes, zo geloven wij, omdat dat nu eenmaal in het boek staat, dat vrouwen tweederangsburgers zijn met minder rechten dan de mannen. Mannen hebben nu eenmaal wat voordelen in het geschreven boek… En vrouwen heel veel minder… Of eigenlijk niet.

We hebben vele boeken en leuzen en ook een schreeuw die we die we soms hardop op straat schreeuwen als we een daad doen die in het boek geschreven staat. Voor ons, gelovigen van dat boek is dat heel normaal en we snappen dan ook niet dat mensen en regeringen geschokt zijn als iemand van ons zulke daden op straat doet. Het staat nu eenmaal in het boek.

Nu bestaat ons boek eigenlijk al heel lang en het is eigenlijk zo dat we van iedereen eisen dat ze hetzelfde geloven als ons, omdat dat nu eenmaal ook in ons boek staat. En als er mensen zijn die daar niet aan willen zien we ze als de vijand en hebben we bepaalde tactieken, ook beschreven in het boek, wat we dan moeten doen. We trekken ons ook niet zoveel aan van de wetten van het land waar we zijn want we vinden dat de wetten van onze ideologie gevolgd moeten worden. Verder hebben we over de hele wereld nu organisaties en gebouwen waar we deze denkwijze elke week herhalen voor diegenen die dat willen en moeten.

Er zijn nog wel veel mensen die in landen leven waar wij komen die het niet met ons eens zijn en hun eigen geloof of ideologie willen behouden maar dat kan nu eenmaal niet want zo staat het in het boek. Die mensen die steken, nadat iemand van ons een daad heeft gedaan, met onze bijbehorende schreeuw en slachtoffers heeft gemaakt, kaarsjes aan, houden stille tochten en delen veel foto’s op sociale media, maar de regeringen van de meeste landen staan klaarblijkelijk achter ons en niet achter die mensen die hun eigen cultuur, tradities en normen en waarden willen behouden. Het is nu eenmaal zo, ik denk dat die regeringen ook het boek gelezen hebben…