Drinking on my bed

DRINKING ON MY BED
Geschreven door Bert Plomp

In “Drinking on my bed” neemt Bert Plomp ons mee op een heerlijk weemoedige, humorvolle en bij vlagen absurdistische reis door zijn jeugdherinneringen. Wat begint als een muzikale mijmering bij een bluesnummer van Rob Hoeke, ontvouwt zich al snel tot een kleurrijk panorama van jarenzestig-nostalgie, studentikoze streken en bizarre verkleedpartijen – allemaal doordrenkt met de typerende melancholische ironie waar Plomp zo goed in is.
De kracht van het verhaal zit in de levendigheid van de beschrijvingen. Je ziet de posters van The Rolling Stones en The Kinks voor je, ruikt de mengeling van olielampen en kerosinedamp, en voelt de broeierige zomernachten waarin de jonge verteller langs een open buitendeur de geheimen van de flat observeert. Plomp laat zien hoe klein geluk en ondeugende nieuwsgierigheid zich moeiteloos nestelden in een gedeeld kamertje in het Utrechtse Napoleonplantsoen.
Het tweede deel van het verhaal – met de inmiddels legendarische kunstbeen-act op de Stadhuisbrug – balanceert meesterlijk tussen tragikomische slapstick en scherp observerende satire. Met een mondharmonica, een helm vol ‘Duitse’ bankbiljetten en een zielig kijkende Chow Chow-hond weet Plomp een verrassend effectieve bedelperformance neer te zetten. Het eindresultaat? Een dolkomische achtervolging over de Oude Gracht met een kunstbeen in de bek van de hond en de hoofdpersoon druipnat en geamuseerd.
Wat dit verhaal zo sterk maakt, is de vanzelfsprekendheid waarmee het wordt verteld. De herinneringen lijken losjes aan elkaar te hangen, maar onder de oppervlakte zit een subtiele lijn van nostalgie, liefde voor het alledaagse en een zekere weemoed om een tijd waarin eenvoud en fantasie de dienst uitmaakten.
“Drinking on my bed” is geen lied. Het is een levenservaring gegoten in woorden. Plomp slaagt erin de lezer niet alleen mee terug te nemen in de tijd, maar hem ook te laten lachen, mijmeren en bovenal genieten van de schoonheid van het ogenschijnlijk gewone.
Kortom: een klein meesterwerkje in de categorie ‘verhalen die blijven hangen’.
Aukje Idema

Aflevering 1: Silhouetten

Aflevering 2: Lili Marlene

Voor alle verhalen klik op: Verhalen